Verhalenkaravaan

Mijn zomervakantie viel letterlijk in het water. We zijn verhuisd, en ja, dan zijn alle kleine eurobeetjes welkom voor de inrichting van kamers en tuin.

Ook was er nog volop werk aan de winkel.

10 dagen hadden we ons uitgeboekt. Via via vonden we een hutje op Camping Bakkum. En dat is spelen met de natuur, want in augustus is het meestal dramatisch weer in ons land.

Vier dagen zijn we er geweest. Toen waren we vocht, kou en klamheid zat.

O ja, paar boekjes gelezen. Wat gewandeld en gefietst, tussen de buien door, en okay, vanaf drie uur was het een paar keer echt zonnig.

Tijdens een wandeling naar de campingwinkel zag ik de ‘Verhalencaravan van Oma Piggelmee’. Voor kinderen was het, denk ik. Ben niet komen luisteren. 18.30 was juist een moment dat de zon wel eens doorkwam, en we met een flesje aangenaam Valenciaans wit in de duinen lagen.

Het beeld van die verhalencaravan bleef me evenwel bij.

Wat zou er gebeuren als je binnen je bedrijf de stem van je medewerkers zou laten spreken. Wat zouden zij in de verhalencaravan vertellen. Wat zouden ze delen. Klantenverhalen? Persoonlijke verhalen. Filosofische of huiskamergedachten? Of zou er helemaal niemand komen. Ook dat zou je als organisatie aan het denken kunnen zetten.

Tal van onderzoeken zeggen immers hetzelfde. Binnen bedrijven, groot of klein, kennen medewerkers elkaar slecht. Als ze elkaar beter kennen, komen ze samen tot betere resultaten. Zeggen dezelfde onderzoeken.

Verhalen als gangmaker voor betere resultaten. Een verhalenkaravaan.

Toch maar eens vaker naar Bakkum. Die caravans daar zetten je aan het denken.