Schrijven aan boek Contentmarketing

Een klein weekje had ik. Om de deadline te halen. Voor mijn nieuwe boek. Ik vond een prachtig huisje in Hindeloopen. En ineens ook begreep ik waarom ik juist daar terecht was gekomen.

Toen ik over de dijk liep, zag ik enkele kilometers verderop het oude badpaviljoen waar ik met mij vader was geweest, vlak voordat hij stierf. Hij wilde dat nog een keer zien, vertelde hij. Er kleefden mooie herinneringen aan die plek, waarvan ik nu pas zag dat die vlak bij Hindeloopen lag.

En had ik niet ooit gelezen in het boek van Simon Schama dat ze in Hylpen, zoals Hindeloopen op z’n Fries heet, van de Indonesiërs het beschilderen van doeken hadden afgekeken. In Hindeloopen dreven ze handel, met de Oost en met Scandinavië. Vandaar de grote 17e en 18e eeuwse kapiteinshuizen. Rond 1650 was circa 40% van de houtvaart tussen de Oostzee en de Zaan in handen van de Hindeloopers.

Dat Hindeloopen schilderen op hout hadden ze afgekeken van de Zweden, zo gaat het verhaal. Met dat land had de stad een goede band. Vandaar ook dat het Fries in Hindeloopen zo doordrongen is van Zweeds. Zoals de voortreffelijke slager Langbroek zei: ‘Als wij op vakantie op het platteland in Zweden zijn, kunnen ze ons prima verstaan als we Hylps praten. Beter dan in het Engels.”

Waarom begin ineens over batik schilderen en andere Indonesische sentimenten.

Overovergrootmoeders van mijn moeders kant, mijn beppe, de zussen van mijn moeder, mijn zus, en ja, ik ook als kind, niks Fries, wel veel Aziatische trekken. Veel kindjes uit mijn kleuterklas dachten dat mijn ouders een Chinees restaurant hadden. Dat komt doordat er ooit eens een Indonesisch bemanningslid van zo’n V.O.C.-schip een avondje in Hindeloopen is gaan passagieren, zo wil de mare, en ja, de rest kun je invullen. Uit die Zuidwesthoek van Friesland komt de familie van mijn moeder. Met dus een lijntje naar Indonesië.

Voelde ik me daarom zo thuis in Hindeloopen?

En o ja, ik heb ook nog aan mijn nieuwe boek over contentmarketing gewerkt. Als ik de teksten terug lees, merk ik hoe inspirerend de plek en het huisje was. Ik wil zeker weer terug. Naar Hindeloopen. Als was het enkel om het laatste deel te schrijven. Heb dat net niet afgekregen.